این توکه دارای ریتمی مشخص و ثابت با تاکیدات خاص می باشد و رقص آن نیز (که معمولا مردانه می باشد ) دارای حرکاتی سریع ، قوی و پر انرژی  است که معمولا در لباسهای محلی مخصوص سوارکاری انجام می شود .

در واقع فاروکا فرمی اندوه آور و تاثیر گرفته از فرمهای کدیز است که از تغییر ملودی ها و پیوند جملاتی به فلامنکو پدید آمده است .

 فاروکا اغلب در گام لا مینور (A minor ) نواخته می شود . با این حال بعضی از نوازندگان آن را در گام می مینور (Eminor) نیز اجرا می کنند که البته مورد دوم به ندرت مشاهده شده است .

 از مشخصه های اصلی این توکه ثابت و یکنواخت نبودن ریتم در طول کل قطعه است . عبارات زیادی وجود دارد که ابتدا با سرعت کم شروع شده و تدریجا هم سرعت و هم قدرت بیشتری پیدا کرده و در نهایت با Desplante (یک مجموعه عبارت پایانی ) خاتمه می یابد .

 برای این توکه یک نوع آواز نیز وجود دارد که امروزه منسوخ شده است و فقط در مجالس و گردهمایی های خصوصی ممکن است خوانده شده و در اجراهای حرفه ای و کنسرت ها به ندرت شنیده می شود .